 |
| fot.Groume |
L'Europe / Europa
Pologne (f) – Polska
Polonais – Polak
Allemagne (f) – Niemcy
Allemand – Niemiec
Angleterre (f) – Anglia
Anglais – Anglik
Autriche (f) – Austria
Autrichien – Austriak
Belgique (f) – Belgia
Belge – Belg
Espagne (f) – Hiszpania
Espagnol – Hiszpan
France (f) – Francja
Français – Francuz
Hollande (f) – Holandia
Hollandais – Holender
Italie (f) – Włochy
Italien – Włoch
Ecosse (f) – Szkocja
Ecossais – Szkot
Irlande (f) – Irlandia
Irlandais – Irlandczyk
Slovénie (f) – Słowenia
Slovène – Słoweniec
République tchèque (f) – Czechy
Tchèque – Czech
Roumanie (f) – Rumunia
Roumain – Rumun
Slovaquie (f) – Słowacja
Slovaque – Słowak
Serbie (f) – Serbia
Serbe – Serb
Bulgarie (f) – Bułgaria
Bulgare – Bułgar
Hongrie (f) – Węgry
Hongrois – Węgier
Albanie (f) – Albania
Albanais – Albańczyk
Biélorussie (f) – Białoruś
Biélorusse – Białorusin
Estonie (f) – Estonia
Estonien – Estończyk
Grande-Bretagne (f) – Wielka Brytania
Britannique – Brytyjczyk
Grèce (f) – Grecja
Grec – Grek
Lettonie (f) – Łotwa
Letton – Łotysz
Lituanie (f) – Litwa
Lituanien – Litwin
Suisse (f) – Szwajcaria
Suisse – Szwajcar
Ukraine (f) – Ukraina
Ukrainien – Ukrainiec
Luxembourg (m) – Luksemburg
Luxembourgeois – Luksemburczyk
Portugal (m) – Portugalia
Portugais – Portugalczyk
Danemark (m) – Dania
Danois – Duńczyk
Russie (f) – Rosja
Russe – Rosjanin
Croatie (f) – Chorwacja
Croate – Chorwat
Sardaigne (f) – Sardynia
Crète (f) – Kreta
Chypre (f) – Cypr
Les villes / Miasta
Paris – Paryż
Cracovie – Kraków
Varsovie – Warszawa
Madrid – Madryt
Barcelone – Barcelona
Berlin – Berlin
Cologne – Kolonia
Londres – Londyn
Bruxelles – Bruksela
Athènes – Ateny
Genève – Genewa
Bâle – Bazylea
Belgrade – Belgrad
Moscou – Moskwa
La Scandinavie / Skandynawia
Norvège (f) – Norwegia
Norvégien – Norweg
Suède (f) – Szwecja
Suédois – Szwed
Finlande (f) – Finlandia
Finlandais – Fin
L'Asie; l'Océanie/ Azja; Oceania
Asiate – Azjata
Géorgie(f) – Gruzja
Géorgien – Gruzin
Chine (f) – Chiny
Chinois – Chińczyk
Japon (m) – Japonia
Japonais – Japończyk
Corée du Nord / du Sud – Korea Północna / Południowa
Pakistan (m) – Pakistan
Pakistanais – Pakistańczyk
Afghanistan – Afganistan
Afghan – Afgańczyk
Inde – Indie
Indien – Hindus
Cambodge (m) – Kambodża
Cambodgien – Kambodżanin
Thaïlande (f) – Tajlandia
Thaïlandais – Tajlandczyk
Indonésie (f) – Indonezja
Indonésien – Indonezyjczyk
Afrique / Afryka
Africain – Afrykańczyk
Egypte (f) – Egipt
Egyptien – Egipcjanin
Algérie (f) – Algieria
Algérien, ne – Algierczyk
Maroc (m) – Maroko
Marocain – Marokańczyk
Tunisie (f) – Tunezja
Tunisien – Tunezyjczyk
Libye (f) – Libia
Sénégal (m) – Senegal
Sénégalais – Senegalczyk
Tchad (m) – Czad
Tchadien – Czadyjczyk
Cameroun (m) – Kamerun
Camerounais – Kameruńczyk
Afrique du sud (f) – Afryka Południowa
Somalie (f) – Somalia
Somalien – Somalijczyk
Soudan (m) – Sudan
Ethiopie (f) – Etiopia
Ethiopien – Etiopczyk
Congo (m) – Kongo
Congolais – Kongijczyk
Kenya (m) – Kenia
Kényan – Kenijczyk
Amérique / Ameryka
Américain – Amerykanin
Amérique latine – Ameryka Łacińska
Amérique du Sud – Ameryka Południowa
Argentine (f) – Argentyna
Argentin – Argentyńczyk
Chili (m) – Chili
Chilien – Chilijczyk
Paraguay (m) – Paragwaj
Paraguayen – Paragwajczyk
Pérou (m) – Peru
Péruviens – Peruwiańczyk
Bolivie (f) – Boliwia
Bolivien – Boliwijczyk
Equateur – Ekwador
Équatorien – Ekwadorczyk
Colombie (f) – Kolumbia
Colombien – Kolumbijczyk
Brésil (m) – Brazylia
Brésilien – Brazylijczyk
Mexique (m) – Meksyk
Mexicain – Meksykanin
Le Moyen – Orient / Środkowy Wschód
Emirats Arabes Unis – Zjednoczone Emiraty Arabskie
Arabie Saoudite (f) – Arabia Saudyjska
Turquie (f) – Turcja
Turc – Turek
Irak (f) – Irak
Irakien – Irakijczyk
Iran (m) – Iran
Iranien – Irańczyk
Syrie (f) – Syria
Syrien – Syryjczyk
Liban (m) – Liban
Libanais – Libańczyk
Israël (f) – Izrael
Israélien – Izraelczyk
Słów kilka na temat użycia rodzajnika przed nazwami kontynentów i państw.
Jeśli wymieniamy w tytule nazwy państw używamy rodzajnika określonego np. la France, la Pologne. Taka sama zasada użycia rodzajnika obowiązuje przed nazwami kontynentów a więc : l'Europe, l Asie, jak również przed nazwami prowincji i departamentów : la Bretagne czy le Var.
Wyjątki stanowią głównie nazwy, które występują w roli okolicznika miejsca. Oto kilka przykładowych zdań:
1. Państwa w rodzaju żeńskim
Za pierwszy przykład niech nam posłuży Polska (Pologne) – państwo rodzaju żeńskiego, zaczynające się od spółgłoski.
Elle est en Pologne. Elle va en Pologne. Elle vient de Pologne.
Ona jest w Polsce. Ona jedzie do Polski. Ona wraca z Polski.
Anglia (Angleterre) – państwo rodzaju żeńskiego, zaczynające się od samogłoski.
Il est en Angleterre. Il va en Angleterre. Il vient d'Angleterre.
On jest w Anglii. On jedzie do Anglii. On wraca z Anglii.
Tak więc jeśli mamy do czynienia z państwem w rodzaju żeńskim występującym w roli okolicznika miejsca tak, że możemy sobie zadać pytanie : gdzie? dokąd? to używamy „en”. A na pytanie skąd, dla tych państw używamy „de”. Przed państwami zaczynającymi się od samogłoski „e” zostało skrócone stąd d'Angleterre.
2.Państwa w rodzaju męskim
Weźmy za przykład Portugalię (Portugal), państwo w rodzaju męskim, które zaczyna się od spółgłoski.
Il est au Portugal. Il va au Portugal. Il vient du Portugal.
On jest w Portugalii. Jedzie do Portugalii. Wraca z Portugalii.
Iran (Iran) – państwo rodzaju męskiego, zaczynające się od samogłoski.
Il est en Iran. Il va en Iran. Il vient d'Iran.
Widzimy, że państwa rodzaju męskiego zaczynające się od samogłoski przyjmują „en” jak państwa rodzaju żeńskiego. Wyjątek stanowią państwa rodzaju męskiego zaczynające się od spółgłoski, przed którymi w roli okolicznika miejsca używa się rodzajnika ściągniętego: au (gdzie?; dokąd?) lub du (skąd).
A jak zapamiętać jakie państwo ma jaki rodzaj? Otóż nazwy krajów zakończone na – e są przeważnie rodzaju żeńskiego. Niestety są też wyjątki od tej reguły : le Cambodge, le Mexique, le Péloponèse, le Bengale.
3. Użycie rodzajnika przed nazwami miast.
Przed nazwami miast, jeśli nie towarzyszy im przymiotnik, nie ma rodzajnika. Natomiast jeśli chcemy użyć nazwy miasta w roli okolicznika miejsca będziemy używać „à”, jeśli gdzieś jesteśmy lub dokądś jedziemy albo „de” jeśli skądś wracamy np. :
Je suis à Paris. Je vais à Paris. Je viens de Paris.
Il est à Varsovie. Il va à Varsovie. Il rentre de Varsovie.
Le beau Paris – nazwie miasta towarzyszy przymiotnik stąd użycie rodzajnika.
4. Tworzenie nazw narodowości
Generalnie sprawa jest bardzo prosta wystarczy zapamiętać tylko kilka zasad. Oto one:
- jeśli przymiotnik kończy się na samogłoskę -e to znaczy że rodzaj męski i żeński jest taki sam np. Suisse – Szwajcar; Szwajcarka ; Belge – Belg ; Belgijka
- jeśli przymiotnik jest zakończony na spółgłoskę to, aby utworzyć rodzaj żeński wystarczy dodać – e np. Polonais – Polak ; Polonaise - Polka ; Espagnol (Hiszpan) ; Espagnole (Hiszpanka)
- jeśli przymiotnik w rodzaju męskim kończy się na -ien lub – on to podwajamy spółgłoskę końcową -n i dodajemy jeszcze -e zatem : Italien ( Włoch) ; Italienne – Włoszka; Breton (Bretończyk) ; Bretonne
- jeśli rodzaj męski zakończony jest na -an lub -ain to dodajemy -e np. Afghan (Afgańczyk); Afghane (Afganka)
Et voilà! Bonne chance:)